مصريين

مصريين

عايشين على شط النيل

بقالنا سنين و سنين

نضحك مع أن القلب جريح

جريح بصحيح

أنما بندمع فى التفاريح

الحزن فى شخصيتنا أصيل

بس الحزن بتاعنا غريب

حزن جميل

نخرج من بيتنا الصبح مافيش

نطلع عالرزق و نجرى صاروخ

و ساعات م الجرى نقع و ندوخ

نزحف بشويش

علشان ما نحصل لقمة عيش

لجل الأولاد

و ساعات بنلف بلاد و بلاد

و ننام عالخيش

مننا ناس بتكون أسياد

وناس أموات

وناس صاحيين

وناس رجليها بتحضن رمله

و ناس غرقانه ف زرع و طين

قطن و قمح و نخل و تين

و ترعة و بحر

و شمس بتغرب زى السحر

و قمر بيطل

ينور بعد النور ف السر

و زرع و ليل

و طيف ألوان

و برد الفجر و صوت كروان

و طمى بيطلب أيد الساقية

عشان عطشان

و مصنع بالعمال مليان

ف شبرا الخيمة أو حلوان

و جرس فى كنيسة

و صوت لأدان

و مدخنة بتطلع دخان

و لبان و هريسة

و عيال بتشغبط ع الجدران

ترسم أحاسيس

و موظف متشعبط ع الباب

برة الأتوبيس

و بنات ماشيين

حضنين كراريس

شايفين نفسيهم جوا عيون

كل الشبان

و تابور ستات

ملمومة هناك على فرن العيش

و شباب فى الجيش

و بيادة و ميرى و لاشينكان

هو ده أحنا المصريين

وش بيضحك

بس فى جوفه قلب حزين